Hoewel iedereen wist hoe brandgevaarlijk de oude oliemolens waren, werd er soms op onbegrijpelijke wijze letterlijk met vuur gespeeld. Dat gebeurde ook in De Veering, die ten noorden van de Veeringsloot tussen de weg en de Gouw in Oostzaandam stond. De molen stond daar in elk geval al op 12 november 1679.
In 1885 was de molen eigendom van de Amsterdammer Jan Hendrik de Boer, die op 28 april van dat jaar een brandbrief kreeg van de gecommitteerden van het Olieslagerscontract. De schouwers hadden tijdens één van hun inspecties geconstateerd dat de ‘voorslaglaad met vuur verwarmd werd.’
Dat was uiterst brandgevaarlijk en met deze werkwijze moest onmiddellijk gestopt worden.Bovendien bleken de verwarmingsbussen, die in de molen gebruikt werden, niet aan de eisen te voldoen. De Boer kreeg opdracht de bussen aan te passen en ze vervolgens te laten keuren .
De Veering zou zijn strijd tegen de onvermijdelijk ondergang nog vijf jaar volhouden. In 1890 werd de molen gesloopt.