In 1827 werd De Jonge Dirk gebouwd als cacaomolen door de firma Grootes. Het molentje werd later bekend als De Paradijsvogel. Hij stond ten oosten van de weg en werd later vrijwel geheel omringd door de gebouwen van de cacao-en chocoladefabriek van Grootes.
Volgens Pieter Boorsma werd de molen omstreeks 1875 tot stellinghoogte afgebroken. Uit een bericht in het Zaanlandsch Nieuws-en Advertentieblad van 1 januari 1877 blijkt echter dat De Jonge Dirk toen nog in volle glorie in het centrum van Westzaan stond. Een zware zuidwester storm richtte toen aanzienlijk schade aan de mosterdmolen De Jonge Dirk, meldde het blad. Vermoedelijk is deze storm er de oorzaak van geweest dat De Jonge Dirk werd afgebroken. Zijn schuur bleef nog lange tijd staan.
Ook het feit dat de molen als mosterdmolen werd gebruikt was tot op heden onbekend. De storm maakte nog meer slachtoffers. Het zwaarst getroffen werd met De Jonge Dirk papiermolen de Veldkat, die ten zuiden van het Watermolenpad tussen de weg en de Reef stond. Enkele watermolens liepen ook schade op en er waaide een houtloods om, die op de dijk stond. Dit was ongetwijfeld de Westzanerdijk.