De Zonnewijzer was een paltrok in de Molenbuurt – de huidige Westzijde – en stond achter het Papenpad. Op 3 augustus 1690 werd het recht van vrij overpad naar de molen geregistreerd. Ook de eigenaar van De Blauwe Doffer kreeg dat recht . Deze molen werd in 1660 gebouwd. Op 23 maart van dat jaar kregen Jan Jansz en Symon Baertsz de windbrief. Op 26 april volgde de verbandacte, waarin was aangegeven, dat de molen ten noorden werd belend door Jan Willem Sonnewijser. Dat duidt er dus op dat zijn molen De Zonnewijzer op dat moment al bestond .
Ook op 17 januari 1704 werd De Zonnewijzer genoemd. Toen werd een partij gereedschappen van de molen door Pieter Hendriksz Hes voor de helft gekocht van Jan Maertsz Coenen. Hij nam o.a. 50 hangelse voor f. 90,-, 75 zagen voor f. 125,- en twee schuiten voor f. 125,- over. In totaal ging het om een bedrag van f. 426,-, zodat Hes f. 213,- moest betalen. De transactie werd door schout en schepenen in de ‘Raethuijse tot Wessanen’ ingeschreven .
Waarschijnlijk was hij voor de andere helft al eigenaar, want in 1707 liet hij De Zonnewijzer op zijn naam verzekeren, waarbij de verzekerde som van f. 500,- op een kleine molen wees . Door de vondst van deze actes werd de levensduur van De Zonnewijzer met 17 jaar verlengd, want Pieter Boorsma tord de molen pas voor het eerst aan in 1707. Pieter Hendriksz Hes was toen nog steeds eigenaar van De Zonnewijzer. Waar de molen precies achter het Papenpad stond is niet bekend. De laatste vermelding van de molen werd op 27 november 1777 aangetroffen, toen er een teerketel in de schuur in brand vloog. De vlammen verwoestten een hele wand, maar het vuur werd toch tijdig ingetoomd, zodat de molen behouden bleef.
Wanneer De Zonnewijzer is gesloopt is onbekend.