Hennepklopper De Haan kreeg op 2 april 1638 zijn windbrief. Andries van der Haghen en Jacob Vredericx waren de eigenaren. Zij werkten al met De Rammeldoos of Doos, de oudst bekende hennepklopper in Krommenie. Vredericx zou van 1642 tot 1646 ook nog met de oliemolen De Vos werken.
Van der Haghen stierf kort nadat hij de windbrief had ontvangen.Zijn weduwe verkocht zijn halve part toen op 20 april 1640 voor f. 1109,- aan Poulus Claesz. Zowel Claesz als Vredericx bleven tot hun dood eigenaar van de parten. In 1671 verkochten hun erfgenamen op 9 okotber ¾ part in De Haan voor f. 750,- aan negentien rolreders uit Krommenie. De molen was dus aanzienlijk in prijs gezakt.
Op 30 oktober 1693 sloten de reders een nieuw contract, waardoor beleggers van buiten de zeildoekweverij werden geweerd. Elke deelnemer werd namelijk verplicht jaarlijks 10.000 pond hennep op de molen te laten beuken. Voor elke 1000 pond, die men minder liet verwerken, moest een boete van f. 2,50 worden betaald, die ten goede zou komen aan de algemene kas van de rederij.
Tot dan waren de reders van de molen verplicht al het door hen aangekochte hennep op de molen te laten verwerken. Deze regel werd opgeheven. Vermoedelijk, omdat het niet te controleren was.
In 1711 bleken er 56 deelnemers in zes Krommenieër hennepkloppers, waaronder De Haan. Zij besloten op 24 september de regel met betrekking tot de verplichte verwerking van hennep te laten vervallen, maar wel werd vastgelegd dat degenen, die minder dan 1000 pond lieten verwerken verplicht waren hun part te verkopen aan één van de deelnemers.
Zo werd toch voorkomen dat beleggers in de rederij kwamen, die verder geen belangen in de zeildoekweverij hadden .
De Haan stond ten zuiden van de Haansloot, maar werd daar niet in 1880 gesloopt. Dat gebeurde tien jaar later. De forse molen was toen eigendom van de erfgenamen van Simon Planteydt en zij gaven opdracht de molen te slopen. De molenschuur en enkele bijgebouwen werden nog tot 1901 als pakhuis gebruikt en verdwenen toen ook door toedoen van de sloper .