In 1565 kreeg Wormer zijn tweede meelmolen. Het aantal beschitbakkers in het dorp was toen flink toegenomen, zodat de eerste molen het werk niet meer aan kon. Het windrecht werd verleend op 16 januari 1565.
De aanvragers waren Cornelis Jeroensz en Cornelis Willemsz uit Wormer. Zij stelden in hun verzoek: ‘Er is ter voorsz. Plaetse nyet meere dan een Coorenmoelen gestelt es, een perteculier persoon toebehoirende, waerdoer die backers aldaer nyet genoeg gerieft en mogen worden.’
Net als de eerste molen werden er daarna geen mededelingen meer over gevonden. Ongetwijfeld werd ook deze molen vernietigd tijdens de Spaanse troebel aan het begin van de tachtigjarige oorlog, toen er in Zaanstreek en Waterland felle gevechten waren tussen Spaanse troepen en watergeuzen.